Bowlen

Bowlen

Sinds ik ziek ben heb ik een passie voor bowlen ontwikkeld. Wat begon als een afleiding van het ziek zijn is uitgelopen tot fanatieke bezigheid. Het hoe en waarom ga ik in deze post even uitleggen ;-)!

Sportieve vervanger

Mensen die mij kennen weten dat ik van nature sportief ben aangelegd. Doordat ik ziek ben is het voor mij helaas niet meer mogelijk om te voetballen en/of hard te lopen. Toegegeven, in mijn goede periodes ren ik wel wat kilometers en trap ik sporadisch tegen een bal. Maar sporten kunnen we dat niet noemen en regelmatig is het al helemaal niet.

Om toch aan wat lichamelijke beweging te komen ben ik gaan zoeken naar iets wat ik leuk vond om te doen. Die oefeningen in huis konden me niet zo bekoren… Van yoga raak ik niet ontspannen, maar nerveus. (Hetgeen ongetwijfeld te maken heeft met mijn gebrek aan lenigheid) Ik ben nogal fanatiek en zoek graag mijn fysieke grenzen op, dat is nu eenmaal mijn aard. Maar ik hou ook van spelletjes en (bal)sporten.

Wat is fysiek nou enigszins te behappen en wat vind ik nou wel leuk om te doen? Het antwoord… bowlen!

Avondje uit

Om toch wat sociale activiteiten te ondernemen begonnen mijn vrienden en ik met avondjes bowlen. Het lichaam warm houden en bezig zijn zorgt er bij mij voor dat ik minder pijn heb en om die reden werd het terras of avondje stappen snel verruild voor een avondje bowlen. Net als ik zijn mijn (voetbal)vrienden sportief en competitief aangelegd en dat ene uurtje op een avond bleek al snel te weinig.

Zo komt het geregeld voor dat we reserveren voor 1 of 2 uur bowlen en we uiteindelijk een uur of 4 of 5 later pas stoppen. Lekker bijpraten, een biertje, bitterbal en wat ballen gooien… Heerlijk!

Oefening baart kunst

Aangezien ik zo vaak en regelmatig bowl is gelukkig het niveau ook wat omhoog gegaan. Vorig jaar kreeg ik voor mijn verjaardag een eigen bal aangemeten en dit gooit gewoon een stuk fijner. Met mijn “recht toe recht aan” techniek ben ik wisselvallig, maar met een high score van 242 ben ik meer dan tevreden. Mijn gemiddelde van 160 – 170 geeft echter wel aan dat er nog veel verbetering mogelijk is.

 

Nieuwe passie

Ik kan inmiddels wel zeggen dat bowlen een passie van me is geworden. Ik noem het “mijn Lyme sport”. Ik kan er mijn sportief fanatisme in kwijt en ben bovendien onder de mensen en uit mijn slaapkamer. De laatste tijd probeer ik ook lotgenoten kennis te laten maken met deze mooie bezigheid en zo komt het dus voor dat ik wat door het land tour om met een vriendin / lotgenootje te bowlen. Tegenwoordig ben ik zo’n 1 a 2 keer per maand wel op de baan te vinden en voel ik me een veredelde pro als ik met mijn eigen bowlingbal door het land tour haha. Mijn niveau is verre van goed en niet professioneel te noemen, maar het verwachtingspatroon van het publiek als ik met mijn eigen bal aan kom is al snel hoog. En terecht, ik geniet stiekem wel van die druk.

Voor mij is het een manier om met mensen af te spreken, leuk en lekker bezig te zijn en ondanks de inspanning te ontspannen.

Wat foto’s

Filmpje

Bowlen Jongeren Lyme

15 April aanstaande organiseer ik voor Jongeren met de ziekte van Lyme ook een besloten bowlingtoernooi. Wil je hier meer over weten? Neem dan even contact met me op via mail.

Tot slot

Lees je dit en lijkt het je leuk om een keer wat ballen met me te gooien? Neem dan even contact met me op via Social Media of mail! Als mijn lijf en (bescheiden) schema het toe laten vind ik het altijd leuk om af te spreken om te gaan bowlen.

— Never Surrender –

Charlie