Januari Update

In het kader van openheid en eerlijkheid geef ik de volgende update:

Het gaat helaas heel slecht met me. Ik sloot 2014 al niet bepaald fit af, maar deze eerste maand van het nieuwe jaar is niet veel beter. Met name de pijn en de vermoeidheid zijn killing. De frequentie van de pijn- en/of koortsaanvallen nemen toe en worden steeds heviger.

Eigenlijk maakte ik na de CT Scan van 15 januari een diepe vrije val. Een aantal keren dacht ik de bodem te hebben bereikt en hervatte ik hoopvol mijn protocol. Maar die bodem bleek dieper te zijn dan aanvankelijk gedacht werd. Met de vele zware dagen heb ik op momenten oprechte twijfels of het ooit beter gaat worden. En met de pieken van dergelijke aanvallen is het maar goed dat er niemand aan mijn bed staat die euthanasie kan verrichten. Begrijp me niet verkeerd, ik wil absoluut niet dood gaan en heb zo ontzettend veel om nog voor te leven. Maar op zulke momenten is de pijn zo ondraaglijk dat ik op dat moment niets liever wil dan te stoppen.

Maar dit zijn slechts momenten. En dit zijn momenten waar je doorheen moet als Chronisch Lymepatiënt. Als de ergste pijn is gezakt en ik weer “op aarde” ben, dan kan ik weer relativeren en besef ik me dat het een dag als zovele is. Waarom ik dit met jullie deel? Omdat ik er niet over wil zwijgen of liegen. Dit is de keiharde realiteit en hier loop ik niet voor weg.

Opgeven zal ik nooit, maar dat mijn wil om te leven steeds vaker en vaker op de proef wordt gesteld is een feit.

Het positieve wat ik kan vermelden is dat ik zojuist een telefoontje heb gehad met daarin een geruststellende uitslag wat betreft de kanker. Volgende week ontvang ik de rest van de uitslagen. Maar het vertrouwen dat ik kankervrij ben is groot. We believe!

— Never Surrender —

Charlie