De afgelopen weken is er weer veel gebeurd. De wereld is alert in verband met alle oplevingen rondom het COVID-19 virus, in Beiroet was er een explosie van aluminiumnitraat en jongeren in Nederland worden aangesproken op het niet naleven van de coronamaatregelen. Ik hoop dat iedereen veilig en gezond is en blijft. In deze blog wil ik het hebben over de familievakantie in Spanje, de aangebroken discussie rondom mijn zonnebril en het weerzien met Annemiek.

Familievakantie

De afgelopen weken heb ik met mijn moeder, zus, zwager, neefjes en nichtje doorgebracht in Spanje. Een heerlijke familievakantie in Cullera aangevuld met een paar dagen Valencia. Cullera kennen wij als familie al van jongs af aan. Mijn moeder ging als baby al met haar grote broers en mijn opa en oma daar op vakantie. Later voegde mijn tante zich aan dat lijstje toe waarna alle (klein)kinderen en aanhang ook aanhaakten.

Ik herinner het me vooral als een hele gezellige tijd. Met familie onder elkaar. Groot en breed strand met een boulevard gevuld met restaurantjes en barretjes. En soms een kermis op 1 van de achterliggende parkeerterreinen. Cullera kenmerkt zich in in de vele appartementencomplexen aan het strand waar vooral de Spaanse toerist verblijft. In al die jaren is dat ook niet veranderd.

Deze vakantie was daarmee een mix van nostalgie en ontspanning. Lekker voetballen op het strand, daarna afkoelen in de Middellandse zee en op een terrasje aan de koffie (café cortado) of later een biertje. Het was als vanouds gezellig! ’s Avonds kwamen we veel samen om een spelletje als “30 seconds” te spelen.

Aanpassingen

Het was wel even wennen aan de coronamaatregelen. Hoewel alle horeca open is, zijn er geen menukaarten meer. Alles gaat digitaal met een QR code. Geen probleem mits je de mobiele telefoon niet in het appartement hebt laten liggen. Verder dien je in alle openbare ruimten en winkels een mondkapje te dragen met als uitzondering het strand of tijdens sportieve activiteiten. Hier werd streng op gecontroleerd door niet alleen de lokale veiligheidsautoriteiten, maar ook de politie en Guardia Civil.

Een stuk strenger dan in Nederland dat wij met vertraging hebben verlaten. Na een lange rij bij de security check (meer dan een uur) moesten we haasten om op tijd te kunnen boarden. Eenmaal in het vliegtuig bleek het vliegtuig echter defect en moesten wij overstappen naar een ander vliegtuig. Kan gebeuren en fijn dat de extra controlecheck er was. Die paar uur vertraging kon sowieso de pret niet drukken.

De Zonnebril

Een andere aanpassing is het niet dragen van mijn zonnebril. Op onderstaande foto had ik mijn zonnebril afgedaan. Reden: ik miste Annemiek nogal en ik wilde haar een foto sturen, maar ze vindt mijn bril zo lelijk. Het gevolg… Met geknepen ogen tegen de zon in kijken en een discussie aanwakkeren over het wel / niet dragen van mijn Oakley zonnebril. Annemiek zegt me wel vaker, direct en zonder tact, dat ze liever heeft dat ik de bril nooit meer draag.

Hoewel ik zelf mijn bril voornamelijk comfortabel (zit als gegoten) en praktisch (valt nooit af) vindt, zag Annemiek zich gesterkt door (vrouwelijke) Instagram volgers. Maar een betere reden om me aan te passen dan de liefde kan ik me niet bedenken.

Weerzien

Het weerzien met Annemiek was na het gemis van 2,5 week heel fijn! Ik had het leuk gevonden om deze familievakantie met haar te delen, maar gelukkig hebben we samen wat in het vooruitzicht. Aanstaande donderdag gaan we voor een week naar Portugal.

Het eerste weekend, sinds ik weer in NL ben, heb ik bij Annemiek doorgebracht. De vrijdagavond hebben we gezellig met familie een kaartje gelegd en de zaterdag was een hele ontspannen dag tussen de (jonge) koeien.

Tijdens mijn familievakantie was Annemiek aanwezig op het boerenprotest, welke ook door Shownieuws werd gevolgd. In een volgende blog wil ik daar wat meer over delen, maar voor diegene die de uitzending alvast terug willen zien. Via deze link: klik hier kun je deze bekijken (eerste item).

Tot slot

Mensen die me kennen en/of mijn blog al langer volgen weten dat ik altijd een passie voor hardlopen heb gehad en in het verleden veel duurlopen heb gedaan. Het is verder geen geheim dat door reumatische en restklachten als gevolg van de (chronische) ziekte van Lyme dit moeilijker is geworden. Met het droge en warme weer kan en doe ik gelukkig meer en zodoende heb ik deze week ook weer een aantal KM’s kunnen joggen!

Even voelde het als een stap terug in de tijd. Vandaar dat ik onderstaande foto op mijn Instagram deelde. Ik ben vooral heel blij dat ik sinds het stoppen van mijn behandelingen eind 2017 zo stabiel ben en me geen zorgen over mijn gezondheid meer hoef te maken!

Blijf veilig en gezond en tot de volgende keer!